Sunday, January 22, 2006
زندگی وقفه بین دو سکوت
چه جویمت؟
نگاه هر کسی تویی
صدای هر کسی تویی
به هرکجا روم روی،
ز هر کجا روم روی،
تو لحظهای
تو در زمان روانهای.
تو وقفهای،
تو آن دمی که کس مرا مراد نیست.
چه رانمت،
توان دیدنم تویی،
صدا و گفتنم تویی
فضای زیستنم تویی
توبودنی،
تو از مکان جدانهای.
تو وقفهای،
تو آن دمی که کس مرا مراد نیست.
آن روزها که امروزی بودم
.بسی نیشخند نثارناصحان زمانه کردم
که دیروزیم این روزها
.همه تلاشم ناصح نبودن است
____________________________